Adam Mickiewicz urodził się 24 grudnia 1788 roku w niezamożnej szlacheckiej rodzinie mieszkającej w Zaosiu koło Nowogródka. Był drugim synem Barbary z domu Majewskiej i Mikołaja Mickiewicza. Nie ma dokładnych informacji dotyczących miejsca narodzin Adama – czy było nim Zaosie, czy Nowogródek.

Poeta miał jeszcze trzech młodszych braci, lecz jeden z nich zmarł w bardzo młodym wieku. Z początku Mickiewiczowie dzielili życie na miejskie i wiejskie. Ostatecznie jednak to Nowogródek stał się ich domem. Kiedy w roku 1812 zmarł Mikołaj Mickiewicz, sytuacja materialna rodziny stała się bardzo krucha. Adam miał w tym czasie zaledwie 14 lat, bardzo silnie przeżył stratę ojca oraz zmianę, jaka zaszła w ich dotychczasowym życiu.

Czas spędzony w niedostatku miał na niego pozytywny wpływ, gdyż obfitował w wewnętrzne przeżycia oraz kontakt z kulturą. Pierwszą szkołą, do jakiej uczęszczał Adam Mickiewicz, była szkoła podstawowa w Nowogródku. Miało to miejsce w latach 1807-1815. Będąc już absolwentem, opuścił rodzinne miasto i udał się do Wilna, by rozpocząć studia na Uniwersytecie Wileńskim, który wówczas cieszył się bardzo wysokim poziomem oraz szczycił znamienitymi profesorami. Znajdowali się wśród nich między innymi bracia Jan i Jędrzej Śniadeccy. Wilno charakteryzowało się nie tylko wspaniałym uniwersytetem, ale również oferowało swoim mieszkańcom kulturalne rozrywki, na przykład teatr; wydawane były również czasopisma naukowe, gazety oraz książki.

Kiedy Mickiewicz zakończył studia, objął posadę nauczyciela w Kownie – bardzo ubogim miasteczku. Bardzo źle znosił pobyt w tym miejscu, jednak to właśnie tam nawiązał kontakty z grupą filaretów i filomatów, a przede wszystkim napisał swoje pierwsze utwory (Odę do młodości). Przeżył również swoją pierwszą nieszczęśliwą miłość do Maryli Wereszczakównej. W późniejszych czasach napisał Ballady i romanse oraz II i IV część Dziadów.

W roku 1834 Mickiewicz poślubił Celinę Szymanowską oraz wydał Pana Tadeusza. Natomiast pięć lat później razem z rodziną wyruszył do Lozanny, gdzie zajmował się wykładaniem łaciny. W czasie Wiosny Ludów w roku 1848 założył legion polski walczący we Włoszech. Gdy przebywał w Stambule, zaraził się cholerą i umarł na ziemiach tureckich w roku 1855. Jego ciało przewieziono do Francji, gdzie Mickiewicz został pochowany na podparyskim cmentarzu w Montmorency. Jego prochy 35 lat później Polacy złożyli w Krakowie na Wawelu.