źródło

Myśli, uczucia, zachowanie – w tych kwestiach wiele do
powiedzenia ma jedna z najnowszych nauk społecznych – psychologia, a pośród psychologów
jeden z najbardziej znanych – Carl Gustav Jung. Czy można zbadać coś, co jest
nie tylko niewidoczne, ale nawet nieświadome? Śmiało odpowiada, że tak. Podróż po ludzkim umyśle zaskakuje
chyba każdego podróżnika, zatem pozwalam sobie zaprosić państwa na dość nietypową
wycieczkę. 

Jolande Jacobi, wieloletnia uczennica Junga, na kartach książki Psychologia C.G. Junga przedstawia główne myśli i teorie tytułowego mistrza. Jung to autor koncepcji
psychoanalitycznej, która poniekąd stanowi krytykę dla psychoanalizy. Książka
zawiera mnóstwo pojęć, które zakorzeniły się na dobre w  psychologii, przedstawionych w sposób dość
niezwykły, Jacobi udało się bowiem ująć definicje za pomocą obrazowego
i całkiem przystępnego języka. Praca została podzielona na dwie części:
teoretyczną oraz opisującą praktyczne zastosowanie, i trzeba przyznać, że ten zabieg
pozwala najpierw zaznajomić się z siatką pojęciową, niezwykle ważną w tej
dziedzinie, a kolejno umożliwia wgląd w tajniki niektórych procesów
psychicznych.  

źródło

Na szczególną aprobatę
zasługują przede wszystkim umieszczone na kartach książki fotografie i
schematy, które zdecydowanie ułatwiają precyzyjniejsze zrozumienie myśli Junga.
 Z nieco technicznego punktu widzenia
istotnym walorem wydaje się także zamieszczenie (na końcu dzieła) biografii Junga i
zbioru pojęć. Co zwróciło moją szczególną uwagę? Fragmenty poświęcone marzeniom sennym. Sen
to odwieczna zagadka dla niemal wszystkich ludzi. Budzimy się nieraz dręczeni
koszmarami, a nieraz żałujemy, że coś wyrwało nas ze snu, który moglibyśmy śnić
godzinami. Jung w charakterystyczny dla siebie sposób prezentuje ciekawą teorię,
pewnego rodzaju klucz do zrozumienia istoty snu. Ponadto muszę przyznać, że
zainteresowanie wzbudziło pojawiające się słowo ‘dusza’, co wynika z
moich subiektywnych doświadczeń, gdyż jako studentka drugiego roku psychologii,
z tym określeniem spotykam się niezwykle rzadko. Być może psychologowie
rezygnują z niego z powodu trudu związanego ze zdefiniowaniem słowa
lub w dzisiejszym świecie stało się ono po prostu passe, jednakże Jung odważnie
wielokrotnie się do niego odwołuje.

Komu polecam? Przede wszystkim studentom psychologii, wszystkim zainteresowanym
tematyką ludzkiego umysłu, psychoanalitycznym podejściem do pacjenta. Książka
zdecydowanie zachęca do dalszej lektury dotyczącej tej dziedziny. Mimo doskonałego języka, którym posługuje się autorka, w trakcie czytania trzeba obowiązkowo wykazać się zapałem do zrozumienia
podstaw teorii Junga i nie można pozwolić sobie na chwile mniejszego skupienia,
gdyż istotny wydaje się każdy (każdy!) fragment. To lektura zdecydowanie dla
pasjonatów tematu.