Muzyka… Tyle razy opowiadałam wam, jak wielką rolę odgrywa w moim życiu. Jest wszędzie. Codziennie spotykam się z nią w każdym obszarze życia – droga do szkoły, odpoczynek, film… Czy da się bez niej żyć? Moim zdaniem nie. Nawet gdy przychodzą te smutne chwile, gdy nie chcemy istnieć, kiedy w naszym życiu wydarzyła się jakaś tragedia. Nawet wtedy muzyka jest ostoją, która ma moc zmieniania ludzi. Czy nie zakładacie w takich momentach słuchawek na uszy i nie udajecie, że nasza rzeczywistość nie istnieje? Liczy się tylko to, co teraz i tutaj? To jest moim zdaniem najlepszy sposób, mimo że często krytykowany. Człowiek musi zebrać siły, a na to pozwalają te dźwięki i słowa płynące z tego małego urządzenia. Wtedy życie nabiera sensu.
Tytuł: Davos
Zespół: Rebeka
Z Rebeką nigdy wcześniej się nie spotkałam. Nawet nie miałam pojęcia, że można w Polsce natrafić na tego rodzaju gatunek. Niestety nasz kraj kojarzy mi się wyłącznie z disco polo, co stanowi bardzo mylne postrzeganie. Dlatego jestem szczęśliwa, że mogę poznawać nowe utwory, gatunki i wokalistów, którzy stawiają na inny rodzaj muzyki niż ten typowy na imprezy. Co prawda Davos nie do końca przypadł mi do gustu, ponieważ preferuję inne kategorie dźwięków. Jednak mimo to odkryłam w tym albumie coś więcej, co do końca nie jestem w stanie określić, lecz wywarło to na mnie pozytywne wrażenie.
Kompozycja utworów wydaje się bardzo spokojna. Nie są to mocne dźwięki, które obecnie stają się tak bardzo popularne. To nostalgiczna muzyka pozwalająca na wycofanie się w głąb siebie. Bez wątpienia jest idealna, by usiąść, patrzeć na krople deszczu i poddać się głębokiej refleksji na temat życia i naszej przeszłości. Takie było moje odczucie i do końca utrzymało się. Rzadko wybieram taki sposób spędzania czasu. Lubię oddawać się zadumie, lecz najczęściej dotyczy to żywych tematów, więc naprawdę muszę mieć odpowiedni humor, by przesłuchać całą taką płytę.
Wokalistka to Iwona Skwarek, która ma oryginalny głos. Nie mogę powiedzieć, że jest niepowtarzalny i zapamiętam go na długo, jednakże nie ma wątpliwości, że przypadkowo spotkana osoba na ulicy nie może pochwalić się takim wokalem. Jakbym miała go określić, to moim zdaniem najlepsze słowo to „ładny”. Pasuje mi idealnie do Iwony Skwarek. Jest bardzo delikatny i dobrze poprowadzony. Nie znajdziemy w nim ani jednego fałszu, co stanowi najistotniejszą kwestię.
Teksty piosenek przemawiają do mnie. Mój angielski nie jest na tyle dobry, bym zrozumiała całe frazy, jednak gdy sprawdziłam, co dokładnie znaczą, przypadły mi do gustu. Są raczej o ponurym zabarwieniu, ale dzięki temu stajemy się bardziej skłonni do przemyślenia niektórych spraw w naszym życiu. Jestem pewna, że część osób odnajdzie w tych słowach samych siebie, a u innych na pewno podziała empatia. Parę z nich odwołuje się do miłości, dlatego pewnie niektórych czytelników to zniechęci, gdyż takich utworów są tysiące. Rebeka ma dość oryginalne podejście do tego tematu i nie ogranicza się wyłącznie do niego. Wplata wiele ciekawych przemyśleń.
Jedna rzecz trochę mnie zniechęca. Utwory, jeśli słucha się je jednym ciągiem, są dość podobne do siebie. Łatwo przegapić fakt, że zaczął się kolejny. Wprowadza to pewien element nudy, który może być odbierany negatywnie. Brakuje w Davos jakiejś różnorodności, która postawiłaby wszystko do góry nogami. Dlatego łatwo zapomnieć o tym albumie.
Zespół Rebeka zrobił na mnie dobre wrażenie. Czy wysłucham więcej jej płyt? Jeśli będę miała okazję, zrobię to na pewno, lecz czy tak po prostu… Sama nie wiem. Jeżeli lubicie mocną i żywą muzykę, nie jest to płyta dla was. Lecz jeśli gustujecie w spokojnych i nastrojowych utworach, koniecznie musicie zapoznać się z Davos.
