Człowiek w XXI wieku często tęskni za spokojem, chwilą wytchnienia, ukojeniem nerwów, odpoczynkiem od codziennych wielkich spraw. Czyż ta tęsknota nie jest powrotem do korzeni? A gdyby czas na nowo, chociaż przez chwilę, zaczęło odliczać słońce? Pamiętajcie o ogrodach, przecież stamtąd przyszliście… 

Bluszczem ku oknom 
Kwiatem w samotność 
Poszumem traw 
Drzewem co stoi 
Uspokojeniem 
Wśród tylu spraw 

Pamiętajcie o ogrodach 
Przecież stamtąd przyszliście 
W żar epoki użyczą wam chłodu 
Tylko drzewa tylko liście

Pamiętajcie o ogrodach 
Czy tak trudno być poetą 
W żar epoki nie użyczy wam chłodu 
Żaden schron, żaden beton
Kroplą pamięci 
Nicią pajęczą 
Zapachem bzu 
Wiesz już na pewno 
Świeżością rzewną 
To właśnie tu 

Pamiętajcie o ogrodach 
Przecież stamtąd przyszliście 
W żar epoki użyczą wam chłodu 
Tylko drzewa, tylko liście 
Pamiętajcie o ogrodach 
Czy tak trudno być poetą 
W żar epoki nie użyczy wam chłodu 
Żaden schron, żaden beton

I dokąd uciec 
W za ciasnym bucie 
Gdy twardy bruk 
Są gdzieś daleko 
Przejrzyste rzeki 
I mamy XX wiek 

Pamiętajcie o ogrodach 
Przecież stamtąd przyszliście 
W żar epoki użyczą wam chłodu 
Tylko drzewa, tylko liście

Pamiętajcie o ogrodach 
Czy tak trudno być poetą 
W żar epoki nie użyczy wam chłodu 
Żaden schron, żaden beton

Ten utwór to chyba najpiękniejszy hołd oddany naturze przez człowieka, a jednocześnie najbardziej rozpoznawalny utwór Jonasza Kofty. Apeluje do ludzkich stworzeń, by pamiętały o ogrodach, zwracając uwagę na to, że sami są częścią natury, od niej pochodzą. Być może jest to odniesienie do stworzenia przez Boga świata i pierwszych ludzi, którym dał we władanie ogrody Edenu. Zwraca uwagę na rajskie przymioty ogrodu – miejsce ukojenia, spokoju, schronu przed niebezpieczeństwem. XXI wiek charakteryzuje niesamowicie szybkie tempo życia, pośpiech, brak czasu dla siebie, uprzemysłowienie, technologia. Poszukujemy rozrywek dostarczających wielu różnorodnych bodźców, oddziałujących na różne zmysły, wręcz bombardujących. Czyż jednak natura nie oddziałuje również na każdy zmysł, jednocześnie zapewniając spokój? Można ją podziwiać, słuchać, dotykać, smakować, delektować się zapachami. Warto pamiętać, skąd przyszliśmy i dokąd zmierzamy, warto chociaż czasem odpocząć w rajskim azylu.