Sięgając po książkę Anny Potyry pod tytułem Pchła już na samej okładce otrzymujemy obietnicę od wydawcy, że to wyśmienita lektura, a Potyra – nazwisko godne zapamiętania. Muszę się z tym zgodzić. Jeśli to debiut Potyry wśród polskich autorów kryminałów, to debiut naprawdę wyśmienity.
Zapewne nie ma wśród nas ludzi, którzy nigdy nie zastanawialiby się nad tym, jaka będzie ich przyszłość. To i wiele podobnych pytań znajdziemy niemal we wszystkich serwisach wróżbiarskich, gdyż właśnie na nie odpowiedzi szuka ponad połowa z nas. Nie inaczej jest z literaturą, która bardzo często trafia w nasze najwrażliwsze punkty i sprawia, że pewne kwestie zaczynają nas coraz bardziej dręczyć. Do nich należy temat poruszony w jednej z najnowszych książek Colleen Hoover – Coraz większy mrok.
Zdarzają się książki, po przeczytaniu których świat na chwilę staje w miejscu. Nie wiesz, co masz zrobić, co myśleć. Przez kilka sekund wydaje ci się, że nie wiesz nic. Taka właśnie jest książka Tomasza Górskiego Życie psa na balkonie.
Zanim sięgnę po jakąkolwiek książkę, zawsze najpierw wnikliwie czytam opis i często właśnie na jego podstawie decyduję, czy warto podejść do lektury czy też nie. I tym razem nie było inaczej. Zachęca już sama okładka Za głosem Kristen – widnieje na niej zachęcający napis: „Po przeczytaniu tej książki świat wydaje się piękniejszy”. Mówią, że nie ocenia się książki po okładce. A jednak! I nie żałuję.
Człowiek w życiu winien kierować się wartościami, o które zarówno w świecie literackim, jak i otaczającym nas społeczeństwie, trwa spór. Zasadnicze pytanie brzmi: „mieć czy być”. A co jeżeli odpowiedź oznacza „wyglądać”? Jaki wtedy byłby świat? Rzeczywistość niestety zmierza ku takiej odpowiedzi…
